Zasilacze UPS

Znanych jest wiele rozwiązań konstrukcyjnych zasilaczy UPS. Urządzenia te są produkowane zarówno jako jednofazowe – wejście/wyjście, z trójfazowym wejściem i jednofazowym wyjściem, jak i z trójfazowym wejściem i trójfazowym wyjściem o różnych zakresach mocy znamionowych.

Oferowane są jednostki jednofazowe o zakresie mocy od około 100 VA do 10 kVA oraz jednostki

trójfazowe o mocach od około 5 kVA nawet do kilku MVA. Możliwa jest również ich praca równoległa, co umożliwia uzyskiwanie znacznych mocy.

Różnorodność rozwiązań konstrukcyjnych UPS-ów oraz ich właściwości i zastosowań spowodowała konieczność ich klasyfikacji, której celem jest dostarczenie wspólnych kryteriów technicznych producentom i użytkownikom. Klasyfikacja ta sformułowana jest w PN-EN 62040–3 [1], [2] za pomocą kodu.

Kod klasyfikacyjny UPS-ów ma postać:

XXX-YY-123,

w którym:

Pierwszy człon złożony z dwóch lub z trzech liter informuje o jakości zasilania odbiorników podczas normalnej pracy urządzenia, której można się spodziewać w 90% warunków eksploatacyjnych. Jako

trzon pierwszy norma przewiduje trzy oznakowania: VFD (ang. output Voltage end Frequency Dependent from mains supply) – co oznacza, że wartość i częstotliwość napięcia wyjściowego zasilacza zależą od wartościi częstotliwości napięcia zasilającego (wejściowego),

VI (ang. ouput Voltage Independent from mains supply) – co oznacza, że częstotliwość napięcia wyjściowego UPS zależy od częstotliwości napięcia zasilającego, amplituda napięcia wyjściowego jest zaś niezależna od amplitudyn napięcia zasilającego, VFI (ang. ouput Voltage and Frequency Independent from mains supply) – co oznacza, że zarówno wartość, jak i częstotliwości napięcia wyjściowego UPS są niezależne od zmian napięcia wejściowego;

Drugi człon oznakowania (dwa znaki) dotyczy kształtu napięcia wyjściowego – pierwsza litera odnosi się do pracy normalnej lub do pracy z obwodem obejściowym, druga litera zaś odnosi się do pracy ze

źródła energii zmagazynowanej w akumulatorach:

S – napięcie na wyjściu UPS-a ma kształt sinusoidalny ze współczynnikiem harmonicznych THDu < 8% i harmonicznymi nieprzekraczającymi wartości określonych w PN-EN 61000–2–2 [2] przy obciążeniu liniowym i wzorcowym obciążeniu nieliniowym,

X – napięcie na wyjściu UPS-a ma kształt sinusoidalny z jakością jak w „S”, lecz tylko przy obciążeniu liniowym.

Przy obciążeniu nieliniowym współczynnik THDu może przekroczyć wartość 8%, jeżeli obciążenie

przekroczy poziom określony przez producenta,

Y – napięcie na wyjściu UPS-a nie ma kształtu sinusoidy i przekracza wartości graniczne harmonicznych podane w normie. Kształt napięcia wyjściowego określa producent zasilacza UPS;

Trzeci człon oznakowania (trzy cyfry) dotyczy właściwości dynamicznych wyjścia UPS-a:

• pierwsza cyfra określa zmiany właściwości przy modyfikacji rodzaju pracy,

• druga cyfra określa właściwości przy skokowej zmianie obciążenia liniowego podczas pracy normalnej oraz przy pracy z akumulatorów,

• trzecia cyfra zaś określa właściwości przy skokowej zmianie obciążenia nieliniowego podczas

pracy normalnej oraz z akumulatorów.

Norma [1] przewiduje trzy cyfry:

1 – oznacza, że nie są przekroczone wymagania określone

jako klasa 1 działania dynamicznego wyjścia,

2 – pokazuje, że nie są przekroczone wymagania określone

jako klasa 2 działania dynamicznego wyjścia,

3 – sygnalizuje, że nie są przekroczone wymagania

określone jako klasa 3 działania dynamicznego wyjścia.